حالات امام عسکری در نماز

---

در حالات نماز امام عسکری (علیه‌السّلام)، نقل شده که زمانی که در حبس بودند شب و روز در عبادت بودند و حتی مامورین شقی ایشان، از اهل عباد خاص شدند.

۱ - آثار نماز امام عسکری بر زندان‌بانان

---

شیخ مفید و غیره روایت کرده‌اند که بنی عبّاس داخل شدند به صالح بن وصیف در زمانی که حبس کرده بود حضرت امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) را، و به او گفتند که تنگ بگیر بر او، صالح گفت چه کنم من با او، همانا سپرده‌ام او را به دست دو نفری که بدترین اشخاص می‌باشند که من پیدا کرده‌ام ایشان را، یکی را نام علیّ بن یارمش است و دیگری اقتامش و اینک آن دو نفر اهل نماز و روزه گشته‌اند و رسیده‌اند در عبادت به مقامی عظیم پس امر کرد آن دو نفر را آوردند، پس ایشان را عتاب کرد و گفت وای بر شما، چیست شان شما با این شخص، گفتند چه بگوییم در حقّ مردی که روزها را روزه می‌گیرد و شب‌ها را تا به صبح به عبادت مشغول است، تکلم نمی‌کند با کسی و مشغول نمی‌شود به غیر از عبادت و هر وقت نظر به ما می‌افکند، بدن ما می‌لرزد و چنان می‌شویم که مالک نفس خود نیستیم و خودداری نمی‌توانیم بکنیم، آل عبّاس چون این را شنیدند برگشتند از نزد صالح، در کمال ذلّت به بدترین حالی، مؤلّف گوید: از روایات ظاهر می‌شود که آن حضرت بیشتر اوقات محبوس و ممنوع از معاشرت بود و پیوسته مشغول بود به عبادت.

۲ - روایتی دیگر از سخت‌گیری بر امام عسکری

---

روایت شده که حضرت امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) را سپردند به نحریر و نحریر تنگ می‌گرفت بر آن حضرت، و اذّیت می‌کرد آن جناب را، زوجه‌اش با او گفت: ‌ای مرد بترس از خدا به درستی که تو نمی‌دانی که کیست در منزل تو، پس شروع کرد در بیان اوصاف حضرت عسکری (علیه‌السّلام) از صلاح و عبادت و جلالت آن حضرت و گفت من می‌ترسم، بر تو از این رفتار تو به آن حضرت، نحریر گفت: به خدا سوگند که من او را در برکة السّباع میان شیران و درندگان خواهم افکند، پس اجازه طلبید از خلیفه در این امر، او را اجازه داد، پس آن حضرت را افکند بنزد شیران و شک نداشتند در آن که شیران آن حضرت را خواهند خورد، پس نظر کردند در آن محل که از حال آن جناب خبری گیرند، دیدند آن جناب را ایستاده، و نماز می‌خواند و سباع در دور آن حضرت می‌باشند، پس امر کرد که آن جناب را بیرون آورند، و بخانه‌اش بردند.

۳ - پانویس

---